bardzo proszę "nie nakopać" mi za to z czym tutaj wyjdę ... hmm, ale tak sobie pomyślałam, że właściwie każdy czas i miejsce, przestrzeń gdzie gromadzą się ludzie są ok aby próbować pomóc. Cóż. Cudów może nie dokonamy, ale jakiś swój wkład możemy mieć w dożywianie.
Dla mnie to niewiarygodne, że na świecie wciąż są miejsca, gdzie ludzie cierpią głód i brak wody.
O innych kataklizmach i plagach nie wspomnę to zresztą uważam za błąd komentowanego filmu - za dużo na jeden raz ... W dodatku problemów tak grubego kalibru jak głód, choroby, nędza wojny ..., że wciskanie do tego jeszcze big love jakoś mi osobiście nie zagrało. Za to początek filmu aż do wyjazdu Sary z pierwszego obozu w Afryce wywarły ogromne wrażenie, a obrazy wryły się we mnie głęboko. Stąd post, link do misji salezjańskich i konkretne wskazanie PROJEKTU 601 - jak ktoś poczuł to samo co ja może zapragnie też uczynić coś, PROSZĘ pójdź za tym odruchem serca i POMÓŻ,
DZIĘKUJĘ